Ο Πύργος της Ουρανούπολης βρίσκεται στο ΝΑ άκρο του χωριού. Θεωρείται ότι υπήρχε ήδη το 1344, αλλά μάλλον είναι παλαιότερος και πιθανώς, κτίστηκε σε θέση παλαιότερης εγκατάστασης.
Εδώ φιλοξενήθηκε, το Μάιο του 1379 ο "Δεσπότης" (βασιλεύς) της Θεσσαλονίκης Ιωάννης Παλαιολόγος και κατά την εδώ παραμονή του απήλλαξε τον πύργο από τις φορολογικές υποχρεώσεις.
Κατά τον σεισμό του 1585 έπαθε σοβαρές ζημιές με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν εκτεταμένες επισκευαστικές εργασίες. Στη συνέχεια και κατά τον Αύγουστο του 1858 άρχισαν εκτενείς επισκευαστικές και ανακατασκευαστικές εργασίες, δίνοντας την τελική του μορφή που βλέπουμε μέχρι σήμερα.
Στο βυζαντινό πύργο ανήκει όλο το κάτω μέρος του πέτρινου κτίσματος, εκτός των δύο τελευταίων ορόφων. Οι δύο τελευταίοι όροφοι, καθώς και ένας ακόμα που χάθηκε, χρονολογούνται στην τουρκοκρατία, πιθανότατα μετά το σεισμό του 1585.
Το ξύλινο εσωτερικό του πύργου, μαζί με τη σημερινή στέγη του, ανήκουν στην ανακατασκευή του 19ου αιώνα, η οποία φαίνεται ότι ολοκληρώθηκε το 1862. Ακολούθησε η κατασκευή της εξωτερικής σκάρπας, δηλαδή του λοξού τοίχου αντιστήριξης. Σήμερα, μετά τις πρόσφατες εργασίες αποκατάστασης το εσωτερικό του πύργου διατηρείτε με τις αυθεντικές κατασκευές του 19ου αιώνα.
Στον εξωτερικό χώρο της ανατολικής πλευράς του πύργου είναι προσαρτημένος μπαρμπακάς (οχυρός περίβολος), ο οποίος μάλλον είναι πρόσκτισμα της πρώιμης τουρκοκρατίας με μεταγενέστερες επισκευές. Οι σημερινοί χώροι κατοικίας και αποθηκών στο εσωτερικό του μπαρμπακά πρέπει να έγιναν στα μέσα του 19ου αιώνα.
Στο βορειοδυτικό μέρος του πύργου βρίσκεται το κτίριο του αρσανά, κτισμένο το 1865, μαζί με την αποβάθρα η οποία δεν σώζεται. Αποτελείται από τον ημιυπόγειο χώρο φύλαξης της μετοχικής βάρκας, τις αποθήκες στο ημιανώγειο και το προς κατοικία ανώγειο με το χαγιάτι του.
Στο όλο κτιριακό συγκρότημα του μετοχίου προσαρμόζονταν και πολλά άλλα κτίρια όπως αποθήκες, αχυρώνες, ελαιουργείο, "κολληγόσπιτα", πηγάδια κλπ), από τα οποία έχουν σωθεί μόνο δύο, σε απόσταση 50 μ. ΝΑ του πύργου. Οι μετοχικές εγκαταστάσεις του Προσφορίου χρησιμοποιούντο, για πολλά χρόνια ως κατάλυμα των προσφύγων, οι οποίοι ίδρυσαν την Ουρανούπολη το 1923.